Ben İlayda. 22 yaşındayım. İstanbul’un kalabalığından biraz uzak ama yükünü hâlâ taşıyan ilçesi Çekmeköy’de yaşıyorum. Burada, küçük bir apartmanın giriş katındaki dairede, hem geçmişimle hem de hayallerimle baş başa kaldığım bir hayat sürüyorum.
Ailem Balıkesir’de. Babam erken yaşta vefat etti, annem yıllardır hasta. Kapalı escort ben tek çocuğum, sorumluluğum büyük. Üniversiteyi kazandığımda içimde umut vardı ama bu şehrin gerçeğiyle tanışmam uzun sürmedi. İstanbul güzel ama pahalı, heyecan verici ama yorucu bir şehir. Özellikle yalnızsan.
Çekmeköy’de tuttuğum ev, bana biraz huzur ama çokça endişe veriyor. Kirasını ödeyebilmek için sabah okula, akşam işe koşturuyorum. Çekmeköy escort önce kafelerde bulaşık yıkadım, sonra markette gece vardiyasına girdim. Ama kazandığım para yetmiyordu. Ne faturaya, ne kiraya, ne de annemin ilaçlarına.
Bir gün bir teklifle karşılaştım. Sosyal medya üzerinden geldi. Başta yok saydım. Sonra o teklifin arkasındaki “çare”yi düşünmeye başladım. Derken kabul ettim. İlk seferinde yalnızca yemekti. Sonra devamı geldi. Geceleri kısa süreli randevular, gündüzleri dersler, kitaplar… Bir noktadan sonra bu hayatın içine çekildim.
Eskortluk. Dışarıdan bir kelime. İçeriden ise derin bir yalnızlık, büyük bir yük. Çekmeköy escort insanlar ahlâk diye bağırıyor, ama kimse kirasını ödeyemeyen bir genç kadının çaresizliğini görmek istemiyor. Herkes konuşuyor, ama kimse dinlemiyor.
Sabahları okul yolunda otobüste otururken, başımı cama yaslıyorum. Dışarıdaki hayat akıyor, ben içimde bir fırtınayı bastırmaya çalışıyorum. İçimde çığlık atan bir “İlayda” var ama kimseye sesimi duyuramıyorum. Bazen kendimi kaybolmuş gibi hissediyorum, bazen de bu karanlıkta bile ayakta kalabildiğim için gurur duyuyorum.
Bu hayat bana sabretmeyi öğretti. Güçlü olmayı, sessizce mücadele etmeyi. Bir gün mezun olacağım. Belki Çekmeköy’den, belki bu geçmişten uzaklaşacağım. Ama o güne kadar her yeni sabahla yeniden başlayacağım.
Ben İlayda. 22 yaşındayım. Çekmeköy’de yalnız, sessiz ama umutlu yaşıyorum. Yargılanmak değil, anlaşılmak istiyorum. Çünkü her insanın bir hikâyesi var. Ve bu da benimki.
Bir yanıt yazın