Elvan 29 yaşındaydı. Pendik escort sabah pusuyla kaplı sahilinde, martı sesleri eşliğinde yürürken içindeki karmaşa da biraz olsun sakinleşiyordu. Gün doğarken sahil boyunca attığı her adım, hayata karşı attığı küçük ama seks dirençli adımlardı. Sabah yedi buçukta çalıştığı çiğ börekçide olması gerekiyordu. Tezgâhı siler, tabakları dizer, hamurla ilgilenirdi. Kafasını yormayan her şey, Elvan için bir nefes alma alanıydı.
Elvan, Şanlıurfa’nın kenar mahallelerinden birinde doğmuştu. Sekiz kardeşin ortancasıydı. Annesi suskundu, babası otoriter. Evlerinde kahkaha eksikti, korku eksiktiği tamamlıyordu. On yedi yaşında, henüz çocukken oral evlendirildi. Ne sevgi görmüştü ne saygı. Birkaç yıl içinde hem fiziksel hem duygusal şiddet onun içini çürütmeye başladı. Ama o zamanlar susmayı, göz göze gelmemeyi öğrenmişti. Hayatta kalmak için görünmez olmak gerektiğine inanmıştı.
Yirmi beş yaşına geldiğinde bir gece küçük oğlunu alıp kaçtı. Otobüsle İstanbul’a geldi, Pendik Otogarı’nda indiğinde ne yapacağını bilmiyordu. Birkaç gün belediyenin sağladığı kadın konukevinde kaldı. Sonra bir hayırseverin yardımıyla küçük bir oda kiraladı. Gündüzleri temizlik işlerine gitti, geceleri oğlunu sallarken içten içe ağladı. Ama yılmadı.
Pendik sahilindeki belediye kurslarında hijyen eğitimi aldı. Küçük bir pastanede bulaşıkçı genç olarak başladı, sonra sabahçı oldu. Sonunda bir çiğ börek dükkânında iş buldu. Çalışkandı, güven verdi, sevildi. Artık gülümsemeyi öğrenmişti.
Her sabah işten önce Pendik escort Marina’nın hemen yanındaki banka oturur, denizi izlerdi. Kendine hâlâ yabancı hissediyordu bazen ama o şehirde kendine bir kök salmıştı artık.
Bir yanıt yazın