Nermin, Maltepe sahilinde sabah yürüyüşüne çıkmıştı. Elinde karton bir kahve bardağı, gözleri ise açık mavi gökyüzüne dalmıştı. Henüz otuz beş yaşındaydı kondom ama yaşadığı onca şeyden sonra kendini daha yaşlı hissediyordu. İnsanların yüzüne bakıp, hangi hikâyeleri gizlediklerini düşünmeden edemiyordu. Çünkü onun da sakladığı çok şey vardı.
Hayat, Nermin’e küçük yaşta ağır yükler bırakmıştı. Evde sevgi değil baskı, huzur değil korku vardı. Her geçen yıl, içindeki neşeden biraz daha kaybetmişti.
Nermin o sabah, sessizce evden ayrıldı. Ardı ardına verdiği zor kararların en büyüğünü vermişti: Kaçmak. Bavulsuz, hazırlıksız, ama kararlıydı. Günlerce sokakta kaldı, uyuyacak bir yer bulamadı, karnını zar zor doyurdu. Bir sabah Maltepe sahilinde bankta otururken, bir kadın ona yaklaştı. Elinde bir broşür vardı: “Kadınlar İçin Dayanışma ve Gelişim Merkezi – Maltepe escort Şubesi.” O an Nermin’in kaderi yeniden şekillenmeye başladı.
Merkezde sıcak çay, güler yüz ve anlayışla karşılandı. İlk günlerde konuşmadı, hep köşede oturmayı tercih etti. Ama zamanla açıldı. El işi atölyesinde çalışmaya seks başladı. Hayatında ilk kez üreten biri olduğunu hissetti. Bu duygu, içindeki gücü uyandırdı.
Haftalık kadın üretici pazarında ilk kez tezgâh açtığında, elleri titriyordu. Ama gelen bir müşteri, “Ne kadar güzel yapmışsınız, ellerinize sağlık,” dediğinde, Nermin’in kalbine yıllar sonra bir sıcaklık çöktü. Kendi elleriyle kazandığı ilk parayı küçük bir deftere koydu. Defterin kapağına, kalemle yazdığı not şuydu:
Bir yanıt yazın