Kadıköy escort sokakları gece sessizdi, ama Elvan’ın içinde fırtınalar kopuyordu. Henüz 24 yaşındaydı, ama yaşadığı her şey, ruhunu yıllar öncesinden yaşlandırmıştı. Moda’dan Bahariye’ye uzanan kaldırımlarda her gece yürüyordu; kimi zaman yalnız, kimi zaman hayata tutunmak için bir yabancının yanında.
Elvan, Adana’dan İstanbul’a “yeni bir hayat” umuduyla gelmişti. Ancak işler umduğu gibi gitmedi. Önce kalacak yeri olmadı, sonra işi. Cebinde götten üç beş kuruş kalınca, karnını doyurmak için ilk adımını attı o yola. Kimse onun geçmişini, ne yaşadığını sormuyordu. Zaten kimse görmek de istemiyordu.
Kadıköy escort, her yönüyle farklıydı. Elvan burada kalabalığın içinde görünmez olmuştu. Gün doğmadan yorgun ayaklarını sürüyerek evine dönerdi. Küçük, rutubetli bir bodrum katıydı yaşadığı yer. Ama en azından kendine ait bir anahtarı vardı. Her sabah pencere kenarına oturur, Haydarpaşa Garı’nın siluetine bakarak uzaklara dalardı. Belki bir gün, başka bir tren gelir, başka bir hayat başlardı.
Bir sabah, Yeldeğirmeni’nde bir kafeye uğradı. Uzun zamandır kendine kahve ısmarlayamamıştı. Orada çalışan genç kadın, onunla sohbet etti. Yüzünde ilk kez yargı değil, anlayış vardı. “İstersen bize yardımcı olabilirsin,” dedi genç kadın. “Temizlik işi, ama sigortalı.” Elvan önce inanamadı. Sonra denemeye karar verdi.
Günler geçtikçe, Elvan’ın yüzü değişti. Artık geceleri sokakta değil, evinde uyuyordu. Küçük de olsa bir çevresi oluşmuştu. Eskisi gibi korkmuyordu eskort insanlardan. Kimi zaman geçmişine dönüp baktığında hâlâ kalbi sızlıyordu, ama artık o sokak lambasının altında yalnız değildi.
Kadıköy ona hem en zor günlerini yaşatmış, hem de yeniden doğma şansı vermişti. Elvan artık hayatta kalmaya değil, yaşamaya başlamıştı.
Bir yanıt yazın