Çekmeköy escort arka sokaklarında, kimsenin dikkat etmediği bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu Yasemin. 23 yaşında, yorgun ama dimdik bir kadındı. Sabahları gözlerini açtığında ilk işi, tavandaki çatlakları saymak olurdu. Her bir çatlak, geçmişinde açılan yaraların sessiz temsilcisiydi sanki.
Yasemin’in hayatı, İstanbul’a ilk adımını attığı günden beri hep yokuş yukarıydı. Doğu Anadolu’nun küçük bir köyünde seks doğmuştu. Okuma hayaliyle büyüse de, ailesi onu daha 17’sinde zorla evlendirmişti. Şiddet, hakaret, açlık… Dayanamadı, bir gece sessizce kaçtı. Valizinde vip sadece birkaç kıyafet, cebinde ise beş lira vardı.
Çekmeköy escort, bir tanıdığın yardımıyla sığınacak bir oda buldu. İlk günlerde temizlik işlerinde çalıştı. Ev kirası, faturalar, yemek derken götten işler yetmemeye başladı. Başta tiksintiyle baksaydı da, zamanla o dünyaya ayak uydurmak zorunda kaldı.
Ama Yasemin’in içinde hâlâ sönmemiş bir umut ışığı vardı. Bir sabah, Çekmeköy escort açılan bir kadın destek merkezinin broşürünü gördü. Günlerce düşündü, sonunda merkezle iletişime geçti. Karşısında onu dinleyen, anlayan, yargılamayan kadınlarla karşılaştı. Psikolojik destek aldı, hukuk danışmanlığına başvurdu. Merkez, ona meslek kursu ayarladı: kuaförlük.
İlk defa biri ona “yapabilirsin” demişti.
Bir kuaförde işe başlamıştı. Her sabah kendine çay demliyor, aynaya gülümseyerek bakıyordu.
Yasemin, Çekmeköy escort sessiz duvarları arasında kendi sesini bulmuştu. Yeter ki, insan içindeki ışığı kaybetmesin.
Bir yanıt yazın