Çekmeköy escort kıyıya uzak, yüksek apartmanların gölgesinde kalmış bir sokağında yürüyordu Hazal. Saçları dağılmış, makyajı akmıştı. Gecenin sonuna, sabahın ilk ışıklarına doğru yaklaşıyordu. Her sabah olduğu gibi, kendini sorgulayarak yürüyordu evine doğru. Ama “ev” dediği yer, rutubet kokan bir bodrum katından ibaretti.
Hazal 20 yaşındaydı. Henüz birkaç yıl önce, hayal dolu bir genç kızdı. Memleketi Samsun’un bir ilçesinde, lise birinci sınıfta okuldan alındığında sadece 16’sındaydı. Babası borçlarını ödeyemeyince, Hazal’ın çocukluğu bir gecede bitti. Önce tekstil atölyesinde çalıştı, sonra bir markette. Ama kazandığı para yetmeyince, çaresizce İstanbul’un yolunu tuttu. Çekmeköy cimcif escort, ucuz olduğu için yerleşmişti.
Bir gün tanıştığı bir kadın ona “başka bir yol” gösterdi. Hazal önce reddetti. Ama zamanla borçlar, açlık ve yalnızlık onu direncinden vazgeçirdi. “Sadece bir kerelik” demişti kendine. Ama bir kerelik, bir ömürlük bir karanlığa açılan kapıydı.
Aylar geçtikçe Hazal’ın içindeki genç kız sessizleşti. Her müşteriyle biraz daha sustu. Geceleri gülümsemeyi öğrenmişti, ama sabahları aynaya bakamaz olmuştu. Komşuları onun ne iş yaptığını biliyor ama kimse ağzını açmıyordu. Bazen aşağılayıcı bakışlar, bazen sessiz yargılar yetiyordu.
Bir gün, parkta küçük bir çocuk ona topunu uzattı. “Abla oynar mısın?” dedi safça. Hazal ne diyeceğini bilemedi. O anda kendi çocukluğu, hayalleri ve kaybettiği yıllar bir yumruk gibi geldi oturdu göğsüne. Gözlerinden yaşlar süzüldü.
O gece farklı bir karar aldı. İnternetten kadın dayanışma merkezlerini aradı. Cesaretini toplayıp sabah oraya gitti. Konuştukça, yıllardır içinde milf tuttuğu her şey döküldü. Onu yargılamadan dinleyen insanlar vardı. İlk defa birileri ona “haklısın” dedi. O an anladı ki yalnız değil.
Kısa süre içinde bir sığınma evine yerleştirildi. Temizlik işi buldu. Gece seks sokaklarında değil, gündüz penceresi olan bir odada yaşamaya başladı. Hâlâ çok gençti. Belki çok şey kaybetmişti, ama hâlâ umudu vardı.
Bir yanıt yazın