Çekmeköy arkadan veren escort arka sokaklarında gün, sisli bir sabahla başlıyordu. Sokak lambaları henüz sönmemişti. Yağmur hafifçe yağıyor, kaldırımlar parlıyordu. Melisa, başında kapüşonuyla hızlı adımlarla yürüyordu. Bu sokaklar ona yabancı değildi. Her gece, başka bir mücadele, başka bir utanç, başka bir sessizlikle dolup taşan bu caddelerde yaşıyordu.
Melisa 21 yaşındaydı. Hayatın yükünü küçük yaşta omuzlamıştı. Babasını hiç tanımamıştı. Annesiyle Samsun’da başlayan fakirlik ve şiddet dolu hayat, bir süre sonra dayanılmaz hale geldi. Henüz 17 yaşındayken, “İstanbul’da iş bulurum, ayaklarımın üstünde dururum,” diyerek evden kaçtı. Ama İstanbul, onun gibi binlerce genci yutan bir şehir gibiydi.
İlk zamanlar ev temizliğine giderek geçimini sağlamaya çalıştı. Ancak ne kira ne yemek ne de yol parası yetiyordu. Tanıştığı birkaç “ablanın” yönlendirmesiyle, istemeden seks de olsa hayat kadını oldu. “Biraz para biriktirince bırakırım,” dedi. Ama o para hiçbir zaman birikmedi. Zamanla hayatın içinde kaybolduğunu fark etti.
Çekmeköy escort, metro çıkışına yakın bir sokakta kaldığı ucuz pansiyonda geceleri geçiyor, sabahları aynaya bakmadan çıkıyordu. Her sabah, kendisine biraz daha yabancı biriyle uyanıyordu. İçinde biriken utanç, öfke ve yalnızlık her geçen gün onu daha da derin bir karanlığa sürüklüyordu.
Bir gün, metro çıkışında broşür dağıtan bir gönüllü kız ona gülümsedi. Göz göze geldiler. “İstanbul Kadın Dayanışma Merkezi” yazılı broşürü eline milf tutuşturduğunda Melisa hiçbir şey demedi, ama broşürü buruşturup atmaya da kıyamadı.
O gece odasında saatlerce o kağıda baktı. Ertesi gün, çekine çekine merkezden içeri girdi. Onu dinlediler. Anlamaya çalıştılar. Psikolojik destek sağladılar, geçici bir sığınma evi buldular. Zamanla kendine geldi. Kurslara yazıldı, kuaförlük eğitimi aldı.
Bugün Melisa hâlâ Çekmeköy götten escort yaşıyor ama artık geceleri değil, sabahları çalışıyor. Hayat kolay değil ama her yeni gün, geçmişin zincirlerini biraz daha kırıyor. Kendine ait küçük bir aynası var artık. Ve her sabah o aynada, geçmişin değil geleceğin izlerini görüyor.
Bir yanıt yazın