Çekmeköy escort arka sokaklarında gece çökmüştü. Cadde lambaları loş bir ışıkla kaldırım taşlarını aydınlatıyor, insanlar evlerine çekilmişti. 21 yaşındaki Elvan, siyah montunun kapüşonunu başına geçirmiş, yavaşça yürüyordu. Ayakları ağrıyor, gözleri sızlıyordu. Arkasında uzun bir gece, önünde sessiz bir yalnızlık vardı.
Elvan, Mardin’den İstanbul’a iki yıl önce gelmişti. Evde şiddet vardı; babasının sert elleri, annesinin vip sustuğu her şeyin bedeliydi. “Kendi hayatımı kuracağım” diyerek kaçmıştı. İstanbul ona ilk başta kucak açar gibi olmuştu ama çok geçmeden anladı: Bu şehir, yalnız olanları daha da yalnız bırakıyordu.
Çekmeköy cimcif seven escort bir arkadaşının yanında kalmış, sonra düşük ücretli bir temizlik işinde çalışmaya başlamıştı. Kira, fatura, yemek derken kazandığı yetmiyordu. Bir gün, çok yorgun ve aç olduğu bir akşam sokakta tanıştığı bir kadın ona “İstersen yardımcı olurum. Geceleri çalışırsan, kolay para kazanırsın” dedi.
O gece Elvan uzun uzun düşündü. Gurur mu, hayatta kalmak mı? Karnı aç, cüzdanı boş, gelecek belirsizdi. Ertesi gün kararını verdi. Ve ondan sonra geceler, onun için başka bir anlam kazandı.
Geceleri yabancı seks arabaların camından kendine bakan gözlerle tanıştı. Kimisi suskundu, kimisi öfke doluydu. Ama en acısı, aynadaki yüzünün yavaş yavaş silinmesiydi. Kendine yabancılaşıyor, geçmişini unuturken bir yandan da geleceğinden korkuyordu.
Bir sabah, belediyeye ait bir duvar panosunda sararmış bir ilan gördü:
“Kadın Dayanışma Merkezi – Psikolojik destek, barınma ve ücretsiz meslek eğitimi.”
İlk başta güldü. “Beni kim anlar?” dedi içinden. Ama birkaç gün sonra kapısını çaldı merkezin. İçeri girdiğinddec İlk maaşını oral aldığında annesine bir telefon bile.
Bir yanıt yazın