Kartal escort arka sokaklarında yaşayan Elif, henüz 21 yaşındaydı ama ömrü sanki kırk yıl yaşamış gibi yorgundu. İstanbul’a dört yıl önce, hayalleriyle birlikte gelmişti. Ama hayat, ne hayallerini önemsemişti ne de umutlarını. Şimdi ise her gece Kartal escort soğuk kaldırımlarda, kimseye görünmeden ama herkesin gördüğü biri olarak yaşıyordu.
Elif, çocukken Erzincan’da okula gitmeyi çok severdi. Annesi onu sabahları sımsıkı sarar, “Okuyup öğretmen olacaksın,” derdi. Ama kader dediğimiz şey, bazı insanlara çok eskort acımasız davranır. Babası alkolik, annesi hasta ve borç içinde kıvranan bir evde Elif, daha 15 yaşında kendi ayaklarının üzerinde durmak zorunda kaldı.
İstanbul’a geldiğinde ilk işi bir tekstil atölyesindeydi. Ayda 18 saat çalıştığı günler olmuştu. İki yıl boyunca direndi ama maaşlar yetersizdi, kaldığı odanın kirası her ay artıyordu. Sonra bir gün, “daha kolay para kazanırsın” diyen biriyle tanıştı. O gün, hayatının yönü değişti.
Hayat kadını olmak, Elif için bir tercih değildi. Hayatta kalmak için bir zorunluluktu. Kartal’ın gece sokaklarında görünmeyen bir hayatın içindeydi. Geceleri insanların milf bakmaktan bile utandığı bir kadına dönüşüyor, sabahları penceresi olmayan bir odada kendini utançla sorguluyordu.
Ama içindeki masum Elif hiç kaybolmamıştı. Sabah erken saatlerde, Kartal sahiline inip güneşin doğuşunu izlerdi. Bazen martılara seslenir gibi sessizce konuşur, bazen de kalbindeki acıyı gözyaşıyla denize bırakırdı. “Bir gün her şey değişecek” derdi kendi kendine, “bir gün buradan kurtulacağım.”
Bir gün, belediyenin açtığı bir kadın destek merkezi afişini gördü. Cesaretini topladı, gitti. Orada ilk defa seks yargılanmadan dinlendi. Psikolojik destek aldı, barınma yardımı gördü. Gönüllü bir avukat ona kimliğini geri aldırdı, devlet ona iş kursuna yönlendirdi.
Bugün Elif, Kartal escort bir fırında çalışıyor. Sabahları simit kokusuyla güne başlıyor. Hâlâ yaraları var ama artık gizlemiyor. Geçmişiyle barışmaya çalışıyor. Çünkü Elif artık gölge gibi yaşamıyor.
Bir yanıt yazın