Blog

Esra, sabahın erken saatlerinde Maltepe sahil yolunda yürüyordu. Hava serin, deniz ise kıpırtısızdı. Elinde küçük bir çanta, içinde birkaç parça eşya ve defter vardı. Dalgaların usulca kıyıya vurduğu bu şehir köşesi, onun için bir başlangıç noktasıydı. Belki de ilk kez hayatın ona bir çıkış kapısı sunduğu yer.

Yirmi dokuz yaşındaki Esra, geçmişi kolay anlatılacak biri değildi. Orta Anadolu’nun küçük bir ilçesinde doğmuş, ailesinin geçim derdiyle büyümüştü. Okumak istiyordu ama “kız kısmı okumaz” sözü duvar olmuştu önüne. Genç yaşta, kendisinden eskort yaşça büyük biriyle evlendirildi. Evlilik yılları boyunca sustu, dayandı, çabaladı. Ama bazen çabalamak yetmezdi.

Esra’nın hayatı, eşinden yediği son tokattan sonra değişti. O gece kararını verdi. Korktu ama gitmek zorundaydı. Küçük bir birikimiyle gece otobüsüne bindi. Sabah Maltepe escort indi. Şehri tanımıyordu, kimseyi tanımıyordu ama biliyordu: Artık dönmeyecekti.

İlk günlerde zordu. Kaldığı parkta soğukla savaştı. Ama bir gün, bankta otururken bir kadın ona yaklaştı. Kadın, belediyenin kadın danışma merkezinden bahsetti. Esra önce çekindi. Ama sonra, başka şansı olmadığını fark etti. Merkeze gittiğinde karşısında güler yüzlü insanlar buldu. İlk defa biri onun hikayesini dinledi, gözlerinin içine baktı.

Esra kısa sürede merkezin sunduğu kurslara katıldı. El işi, takı tasarımı, doğal sabun yapımı… Ellerinin değdiği seks her şey sanki onun içindeki gücü açığa çıkarıyordu. Haftalık kadın üretici pazarına katılmaya başladı. Küçük bir masa, birkaç ürün… İlk gün kazandığı üç yüz lirayı cüzdanına koyarken elleri titredi. Bu onun ilk “kendi kazancıydı”.

Zamanla çevresi oldu. Yanında çalışan başka kadınlara da umut oldu. “Senin sayende ben de cesaret ettim” diyen biri olduğunda, geçmişin milf tüm yükü bir anlığına sırtından kalktı. Çünkü artık sadece hayatta kalan değil, yaşamak için mücadele eden bir kadındı.

Aylin, Maltepe escort sahilinde sabah serinliğinde yürüyordu. Denizin kokusu, martıların çığlığı ve hafif esen rüzgâr ona huzur veriyordu. İstanbul’un karmaşasına rağmen, Maltepe‘nin bu kıyı kesimi onun için adeta bir sığınaktı. Ayakkabısının ucuyla denize ulaşan suya dokunurken geçmişini düşündü. Ne kadar geride kalmaya çalışsa da, bazı şeyler gölge gibi hep peşindeydi.

Yirmi sekiz yaşındaki Aylin, yıllar boyunca hayata tutunmaya çalışan bir kadındı. Adana’nın kenar mahallelerinden birinde büyümüş, eğitimini Eskort yarıda bırakmak zorunda kalmıştı. İlk başlarda temizlik işlerinde çalıştı, sonra bir atölyede… Fakat çalıştığı her yerde ya kötü muamele ya da düşük ücretle karşılaştı. Ne yaparsa yapsın, kimse onu insan yerine koymuyordu.

Bir dönem, hayatı daha da zorlaştı. Kimsenin konuşmak bile istemediği sokaklara düşmüştü. Utancı, kırgınlığı ve yalnızlığı, bedeninden çok ruhunu yaralı bırakmıştı. Bir gece, yaşadıklarına daha fazla dayanamayarak Maltepe’ye yürüdü. Yanında yalnızca küçük bir çanta vardı. Yorgun, aç ve uykusuzdu ama içinde hâlâ sönmemiş bir umut kıvılcımı vardı.

Bir sabah Maltepe Belediyesi’nin kadın dayanışma merkezine adım attı. Başta utandı, kendini anlatamadı. Ama oradaki kadınlar, ona aynada yeniden bakmayı öğrettiler. Kimse geçmişini sormadı, sadece kondom şimdi ne istediğini sordular. Aylin ilk kez kendisi için bir şey yapmak istediğini fark etti. Küçük atölyelerde el sanatları, sabun yapımı ve örgü eğitimi aldı. Ellerini çalıştırdıkça içindeki o kırık parçalar birleşmeye başladı.

Aylar sonra, sahilde kurulan üretici kadın pazarında ilk standını açtı. Kendi elleriyle yaptığı lavanta keseleri, sabunlar ve el örgüsü çantalar ilgi gördü. İnsanlar onun yüzündeki sessiz azmi fark etti. Her satış sonrası teşekkür oral etmekten çok, göz göze gelmeyi tercih ediyordu. Çünkü bazen bir bakış, bütün geçmişi anlatabilirdi.

Maltepe escort sokaklarında yürürken, geçmişine değil; yarınlara bakıyordu.

Nermin, Maltepe sahilinde sabah yürüyüşüne çıkmıştı. Elinde karton bir kahve bardağı, gözleri ise açık mavi gökyüzüne dalmıştı. Henüz otuz beş yaşındaydı kondom ama yaşadığı onca şeyden sonra kendini daha yaşlı hissediyordu. İnsanların yüzüne bakıp, hangi hikâyeleri gizlediklerini düşünmeden edemiyordu. Çünkü onun da sakladığı çok şey vardı.

Hayat, Nermin’e küçük yaşta ağır yükler bırakmıştı. Evde sevgi değil baskı, huzur değil korku vardı. Her geçen yıl, içindeki neşeden biraz daha kaybetmişti.

Nermin o sabah, sessizce evden ayrıldı. Ardı ardına verdiği zor kararların en büyüğünü vermişti: Kaçmak. Bavulsuz, hazırlıksız, ama kararlıydı. Günlerce sokakta kaldı, uyuyacak bir yer bulamadı, karnını zar zor doyurdu. Bir sabah Maltepe sahilinde bankta otururken, bir kadın ona yaklaştı. Elinde bir broşür vardı: “Kadınlar İçin Dayanışma ve Gelişim Merkezi – Maltepe escort Şubesi.” O an Nermin’in kaderi yeniden şekillenmeye başladı.

Merkezde sıcak çay, güler yüz ve anlayışla karşılandı. İlk günlerde konuşmadı, hep köşede oturmayı tercih etti. Ama zamanla açıldı. El işi atölyesinde çalışmaya seks başladı. Hayatında ilk kez üreten biri olduğunu hissetti. Bu duygu, içindeki gücü uyandırdı.

Haftalık kadın üretici pazarında ilk kez tezgâh açtığında, elleri titriyordu. Ama gelen bir müşteri, “Ne kadar güzel yapmışsınız, ellerinize sağlık,” dediğinde, Nermin’in kalbine yıllar sonra bir sıcaklık çöktü. Kendi elleriyle kazandığı ilk parayı küçük bir deftere koydu. Defterin kapağına, kalemle yazdığı not şuydu:

Derya, sabahın ilk ışıklarıyla Maltepe sahiline indi. Elinde karton bir kahve bardağı, gözleri denizin ufkuna kilitlenmişti. Hafif serinlik tenine çarparken, içindeki sıcaklık sadece kahveden değil; hayatta kalmayı başarmaktan geliyordu. Uzun yıllar boyunca nereye ait olduğunu bilememişti. Şimdi ilk kez, “Belki de burası,” diyordu içinden. “Belki de Maltepe.”

Derya 28 yaşındaydı. Hayatın erken vurduğu kadınlardan biriydi. Ailesiyle yaşadığı vip sorunlar, genç yaşta kendi ayakları üzerinde durma mecburiyeti, kırık dökük ilişkiler… Hayatını hep birilerinin gölgesinde sürdürmek zorunda kalmıştı. Hep “dayanıklı” olduğu söylendi ama kimse o dayanıklılığın altında ne kadar yorgun olduğunu sormadı.

Denize yakın, küçük ve sessiz bir yerdi burası. İlk başlarda geceleri sessizlikten ürktü. Ama sonra o sessizliğin içinden kendi sesini duymaya başladı. İlk kez kimseden izin almadan yaşamaya başlamıştı. Bu bile başlı başına bir devrimdi onun için.

Bir gün, sahilde yürürken Maltepe escort Belediyesi’nin Kadın Destek Merkezinin ilanını gördü. Merak edip uğradı. İçeri girdiğinde, sıradan bir belediye binası gibi hissettirmişti ama içeride karşılaştığı sıcaklık ve anlayış, yıllardır görmediği bir şeyi hatırlattı: güven. Orada psikolojik destek alan kadınlarla tanıştı, sonra da gönüllü bir atölyeye katıldı. Takı yapımı, deri işçiliği ve seramik gibi alanlarda kendini denedi. Hiç bilmediği yönlerini keşfetti.

Kısa sürede yaptığı el işi bileklikler ilgi görmeye başladı. Sahilde kurulan pazarda bir masa kiralayıp satmaya başladı. İnsanların ürünlerine hayranlıkla seks bakması, Derya’nın hem emeğine hem de kendine olan güvenini tazeledi. Artık sadece geçmişin yorgunluğuyla değil, geleceğin planlarıyla da yaşıyordu.

Her gün sahil yürüyüşünü bir ritüel haline getirdi.
“Ben değiştim,” diyordu içinden.
“Kimsenin şekillendirmediği bir hayatın içindeyim artık. Bu kez Derya’yı Derya olarak yaşayacağım.”

Maltepe onun için sadece bir ilçe değil; hayatta kalmanın ötesine geçip gerçekten yaşamaya başladığı yerdi. Derya için artık hayat, korkudan değil; cesaretten yazılıyordu.

Elif, Maltepe escort sahilinde sabahın erken saatlerinde yürüyordu. Hava serindi, martılar çığlık çığlığa uçuşuyor, deniz kıyıya yorgun dalgalarını vuruyordu. Elif’in iç dünyası da bu sabah gibi griydi ama sakin… Artık kaçmıyordu. İlk kez bir yere gönüllü olarak geldiğini götten hissediyordu. Maltepe, onun için sadece yeni bir adres değil, yepyeni bir başlangıçtı.

31 yaşındaydı Elif. Hayatını uzun süre başkalarının kararlarıyla yaşamış, kendi sesini bastırmayı öğrenmişti. Ailesiyle bağları kopalı yıllar olmuştu. Genç yaşta İstanbul’un çetin sokaklarında, güvencesiz işlerde sikiş tutunmaya çalışmıştı. Kadın olmanın zorluğunu her adımda hissetmiş, çoğu zaman yalnız bırakılmıştı. Ama içinde hep küçük bir umut kıvılcımı yanıp sönüyordu. O kıvılcım, onu bu kez Maltepe escort getirmişti.

İstanbul’un merkezine yakın ama kargaşasından uzak bu semt, Elif’e iyi gelmişti. Küçük bir oda kiralamış, önce sahil boyunca yürüyerek, sonra da sokaklarını tanıyarak buraya alışmaya başlamıştı. Bir gün, mahalledeki bir kadının yönlendirmesiyle Maltepe Kadın Dayanışma Derneği’ne gitti. Kapıdan içeri girdiğinde, yüzüne karşılıksız bir gülümsemeyle bakıldığını fark etti. Bu, uzun zamandır yaşamadığı bir duyguydu.

Dernekte, dikiş kurslarına katıldı. Kumaşların arasında elleriyle bir şeyler üretmek, onun vip içindeki sessiz gücü dışarı çıkardı. El işi çantalar, küçük yastıklar, hatta çocuklar için oyuncaklar dikmeye başladı. Önce derneğin küçük sergilerinde, sonra Maltepe sahilinde açılan pazarda ürünlerini satmaya başladı. Her sattığı üründe, bir parça daha özgürleştiğini hissediyordu.

Elif artık sabahları kendine ait bir dünyaya uyanıyordu. Gün batımına yakın, sahildeki banklardan birine oturur ve kendi kendine şöyle derdi:

“Ben geçmişimde kaybolmadım, şimdi kendi yolumu çiziyorum.”

Maltepe escort onun için sadece bir ilçe değil; kendine değer vermeyi öğrendiği, üretmenin iyileştirici gücünü keşfettiği ve hayata yeniden tutunduğu bir liman olmuştu. Elif artık yalnız değildi. Çünkü kendine yoldaş olmuştu.

Ceylan, Maltepe escort sahilinde sabah serinliğinde yürüyordu. Denizin tuzlu kokusu, martıların çığlıkları ve sabah güneşinin usulca aydınlattığı yürüyüş yolu… Her adımıyla içindeki mini etekli geçmişten biraz daha uzaklaşıyordu. 30 yaşındaydı. Hayat, ona erken yaşta ağır yükler yüklemişti. Ama artık yüklerini bırakmak, kendi hayatını kendi elleriyle kurmak istiyordu.

Ceylan’ın hayatı, çocuk yaşta mücadeleyle başlamıştı. Ailesi onu erken yaşta yalnız bırakmış, hayatta kalabilmek için türlü işlerde çalışmak zorunda kalmıştı. Birçok işte hak ettiği değeri görmemiş, çoğu zaman götten görmezden gelinmişti. Onu ayakta tutan tek şey, bir gün kendi hayatını kurabileceğine olan inancıydı. Bu yüzden, yaşadığı kaotik semti arkasında bırakıp Maltepe escort taşınmaya karar verdi.

Maltepe, onun için yeni bir sayfaydı. Sessizliği, denize yakınlığı ve kendine özgü huzurlu atmosferiyle içindeki karmaşaya iyi geleceğini hissediyordu. Küçük bir stüdyo daire kiraladı. Başta tanıdığı kimse yoktu, ama bu yalnızlık onu korkutmuyordu artık. Aksine, ilk kez kendi kararlarını verebildiği, kendini yeniden tanıma fırsatı bulduğu bir hayat başlamıştı.

Bir gün, tesadüfen Maltepe escort Belediyesi’nin Kadın Destek Merkezi’ne rastladı. İçeri girdiğinde, ilk kez yargılanmadan karşılandığını hissetti. Merkezdeki psikolojik destek, meslek kursları ve dayanışma ortamı, Ceylan’ın yıllardır aradığı güven duygusunu verdi ona. Seramik kursuna katıldı, ardından sabun ve mum yapımını öğrendi. Ellerini kullanarak üretmek, hem ruhunu dinlendiriyor hem de ona bir geçim kaynağı sunuyordu.

Ceylan, ürünlerini önce merkezdeki küçük sergide tanıttı, sonra Maltepe sahilinde kurulan pazarda satmaya başladı. Kendi emeğiyle para kazanmak, ona hem özgüven hem de saygı kazandırdı. Sosyal medya üzerinden sipariş almaya başladığında, artık “başarılı bir kadın” olduğunu kabul etmeye başlamıştı.

Her sabah sahile inip dalgaların sesini dinliyor, kendine şunu hatırlatıyordu:
“Geçmişimde ne yaşadıysam yaşadım ama geleceğim bambaşka olacak.”

Maltepe onun için sadece yeni bir semt değil; iyileşmenin, güçlenmenin ve kendi hayatını kurmanın sembolü olmuştu.

İrem, sabahın erken saatlerinde Maltepe escort sahilinde yürüyordu. Denizin kokusu, sabah serinliği ve uzaklardan gelen martı sesleri, içindeki seks karmaşaya kısa bir ara verdiriyordu. 31 yaşındaydı ve İstanbul’un içinde ama kalabalığından uzak bir kıyıya tutunmaya çalışıyordu. Hayatı boyunca pek çok zorlukla karşılaşmış, çoğu zaman yalnız kalmış, yine de her defasında ayakta kalmayı başarmıştı. Bu defa ise sadece ayakta durmak değil, gerçekten yaşamak istiyordu.

İrem’in geçmişi kolay değildi. Genç yaşta ailesini kaybetmiş, hayatta kalabilmek için mücadele etmişti. Eğitimini yarıda bırakmak zorunda kalmış, çalışmak zorunda kalmıştı. Girdiği her işte, her ortamda önce götten yargılanmış, sonra unutulmuştu. Uzun bir süre hayatını sürdürmek için istemediği yollardan geçmiş, geçim derdiyle boğuşmuştu. En büyük hayali ise sadece huzurla bir pencere kenarında çay içebilmekti.

Maltepe escort taşınması bir tesadüf değildi. Büyükşehirde ama merkezin uzağında, denize yakın bir yerde yaşamayı hayal etmişti. İlk geldiğinde cebinde sert çok az parası vardı. Küçük bir bodrum katı daireyi kiralayabildi. İlk gecelerini sessizlik içinde, duvarlara bakarak geçirdi. Ama pes etmedi. Kadın dayanışma merkezlerinin birine ulaştı ve orada gönüllü işler yaparak yeniden bir çevre kurmaya başladı.

Bir gün, merkezde düzenlenen doğal sabun yapımı ve aromaterapi atölyesine katıldı. Ellerini kullanarak bir şey üretmek, ona unuttuğu duyguları yeniden hatırlattı: becerikli, üretken ve değerli olduğunu. Atölyede öğrendikleriyle sabunlar ve doğal yağlar üretip sosyal medyada satışa başladı. Siparişler arttıkça, cesareti de arttı. Kendi küçük markasını kurma hayali bile belirmişti artık zihninde.

Her sabah sahil boyunca yürüyüş yapıyor, Maltepe Sahil Parkı’nda denize karşı oturup defterine bir şeyler karalıyordu.
“Artık sadece hayatta kalmıyorum,” diyordu içinden,
“yaşıyorum. Hem de kendim için.”

Maltepe onun için sadece bir semt değil; yeniden kendini tanıdığı, geçmişle barışıp geleceğini yazmaya başladığı bir yerdi. İrem artık ne geçmişinden utanıyordu ne de geleceğinden korkuyordu. Kendi hikâyesini, kendi sesiyle yazıyordu.

Elif, sabahın ilk saatlerinde Üsküdar sahilinde yürüyordu. Boğaz’dan gelen hafif rüzgâr, saçlarını yüzüne savuruyor, ince montunun içine kadar işliyordu. Ama bu soğuğun onun içinde taşıdığı yorgunluğu geçirmesi mümkün değildi. Karşısında duran Kız Kulesi’ne baktı uzun uzun. Bu kule, ona ne kadar yalnız olduğunu değil, ne kadar ayakta kaldığını hatırlatıyordu.

Elif 25 yaşındaydı. Kayseri’de doğmuş, küçük bir kasabada büyümüştü. Ailesi yoksuldu; okula giderken defterini, kalemini komşulardan toplayarak tamamlardı. Başarılı bir öğrenciydi ama hiçbir zaman kondom yeterince desteklenmedi. 17 yaşına geldiğinde ailesi onu istemediği biriyle evlendirdi. “Bir yuvaya kavuşursun” denilen o ev, Elif için sessizliğin, gözyaşının ve şiddetin diğer adı oldu.

Yıllar geçtikçe içindeki umut kırılmadı, aksine sessizce büyüdü. Bir gece herkes uyurken kucaktan inmeyen küçük bir çanta hazırladı ve o evden çıktı. İstanbul’a, hayalini bile kuramadığı büyük şehre geldiğinde ilk indiği yer Üsküdar escort. Vapurdan indiğinde karşısında Kız Kulesi’ni gördü. Gözyaşlarını tutamadı. Ne için ağladığını bilmiyordu belki ama yılların suskunluğu boğazına düğümlenmişti.

İlk günler çok zordu. Banklarda sabahladı, simit ve çayla günlerini geçirdi. Üsküdar sokaklarında yürürken karşısına çıkan bir afiş dikkatini çekti: “Kadınlar için ücretsiz destek hattı ve barınma.” Arayıp bilgi aldı. Bir kadın dayanışma merkezine yerleştirildi. Orada ilk kez dinlenmiş, ilk kez gerçekten bir “insan” gibi hissedilmişti.

Sosyal hizmet uzmanlarının yönlendirmesiyle bir pastacılık kursuna başladı. Hamur eskort yoğururken elleri titriyordu; yıllardır taşımaya alıştığı yüklerden arınmaya çalışıyordu belki de. Kurstan mezun olduktan sonra Üsküdar escort küçük bir kafenin mutfağında iş buldu. Ay sonunda ilk maaşını aldığında, cebindeki paradan çok, içindeki onur ona ağır gelmişti.

Şimdi her sabah işe gitmeden önce sahilde aynı banka oturuyor. Elinde bir bardak çay, karşısında Kız Kulesi… Her yeni gün için kendine sessizce şunu söylüyor.